زندگی آزموده (چاپ چهارم)

توضیحات

درباره کتاب

داستان این کتاب داستان زندگی‌ست؛

آموختن زندگی و آموختن از زندگی به روایت استفن گراس روانکاو نام‌آور انگلیسی، از لحظه‌های زیستن با بیمارانش در اتاق درمان. 

زندگی روزمره ماست…

آدم‌هایی که دوستشان داریم و دروغ‌هایی که می‌گوییم، تغییراتی که از سر می‌گذرانیم و غمی که از فقدان‌هایمان بر دل داریم. داستان گم شدن‌ها…

و پیدا شدن‌ها.

قسمتی هایی از کتاب:

ساعت آخر کلاس بود. رفته بودم دخترم را از مهد کودک به خانه برگردانم. نزدیک کلاس شنیدم که مربی مهد به دخترم می‌گوید: «آفرین! تو بهترین نقاشی رو کشیدی، عالیه!» چند روز بعد هم همین اتفاق افتاد. شنیدم مربی مهد به دختر دیگرم می‌گوید: «فوق‌العاده‌ست! تو واقعاً هنرمندی!»
هر دو بار در موقعیت سختی قرار گرفته بودم. چطور می‌توانستم به مربی بگویم که ترجیح می‌دهم از دخترانم تعریف‌های آن‌چنانی نکند؟!
این روزها همه دنبال تعریف‌های کذایی هستیم، مخصوصاً تعریف از فرزندانمان. اعتقاد عام بر این است که تعریف و تمجید، اعتماد به نفس و عملکرد تحصیلی همه با یکدیگر همبستگی دارند و به اتفاق بالا و پایین می‌شوند. اما پژوهش‌های اخیر حرف دیگری دارند. دهه اخیر شاهد تحقیقاتی بود که نشان می‌دادند تعریف کردن از بچه‌ها به خاطر «باهوش بودن» الزاماً به پیشرفت تحصیلی آنها کمکی نمی‌کند و حتی برعکس، احتمال دارد چنین تعریف‌هایی اسباب اخلال در عملکرد و تضعیف ظرفیت‌های کودک باشند. غالب اوقات واکنش کودکان به تعریف و تمجید کناره‌گیری است: چرا باید نقاشی دیگری کشید اگر صاحب «بهترین نقاشی» هستید؟ چنین بازخوردی گاهی کودک را به تکرار رفتار قبلی وامی‎دارد. چرا باید نقاشی تازه‌ای کشید وقتی تشویق‌ها همه نصیب نقاشی‌های قبلی می‌شوند؟

بازگشت به فروشگاه

وبسایت دکتر نیما قربانی